Metoda Miyawaki to innowacyjna technika tworzenia lasów na niewielkich przestrzeniach, polegająca na sadzeniu dużej liczby rodzimych gatunków drzew i krzewów na małej powierzchni. Dzięki temu roślinność rośnie znacznie szybciej niż w tradycyjnych lasach, co pozwala na odbudowę ekosystemów w krótszym czasie. Mikrolasy, które powstają przy użyciu tej metody, stają się samowystarczalne już po kilku latach, co oznacza, że nie wymagają dodatkowej pielęgnacji ani interwencji człowieka.
Ursynowski mikrolas Miyawaki
Na kampusie SGGW mikrolas Miyawaki powstaje we współpracy z firmą Forest Maker. Proces ten obejmuje przygotowanie terenu poprzez usunięcie gruzu oraz odpowiednie przystosowanie gleby, aby zapewnić optymalne warunki dla rozwoju roślin. Dzięki zastosowaniu metody Miyawaki, las ten ma rosnąć od 1,5 do 2 razy szybciej niż w przypadku tradycyjnego sadzenia drzew. Jest to możliwe dzięki specyficznej technice sadzenia, która zakłada wykorzystanie lokalnych gatunków roślin oraz ich gęste rozmieszczenie.
Korzyści ekologiczne mikrolasów
Mikrolas Miyawaki na kampusie SGGW ma na celu nie tylko poprawę estetyki terenu uczelni, ale także przyniesienie wymiernych korzyści ekologicznych i społecznych. W zanieczyszczonym mieście, jakim jest Warszawa, taki las stanie się elementem poprawy jakości powietrza, pochłaniając zanieczyszczenia i redukując poziom CO2 w atmosferze. Ponadto, las ten będzie służył jako oaza bioróżnorodności, stwarzając warunki do rozwoju różnorodnych gatunków roślin i zwierząt, w tym ptaków i owadów. SGGW planuje zorganizować 2 października 2024 roku wspólne sadzenie mikrolasu, do czego zaprasza społeczność akademicką oraz mieszkańców Warszawy.
Mikrolasy Miyawaki na świecie
Metoda Miyawaki zyskała popularność na całym świecie, szczególnie w krajach o wysokim stopniu urbanizacji, gdzie tradycyjne lasy są trudne do założenia. Przykładem może być projekt realizowany w Japonii, gdzie na przestrzeni lat stworzono setki mikrolasów, które obecnie służą jako miejskie oazy zieleni. W Indiach metoda ta została zastosowana do odnowienia zdegradowanych terenów i przekształcenia ich w gęste, samowystarczalne lasy. Podobne inicjatywy miały miejsce w Holandii, Belgii, oraz we Francji, gdzie mikrolasy powstały na terenach miejskich, przemysłowych, a nawet na dachach budynków.
W Polsce inicjatywy związane z metodą Miyawaki są wciąż nowością. Wprowadzenie tej metody na kampusie SGGW może stać się inspiracją dla innych uczelni i instytucji, które chcą aktywnie uczestniczyć w procesie odbudowy ekosystemów miejskich i przyczyniać się do poprawy jakości życia mieszkańców. Metoda Miyawaki, dzięki swojej skuteczności i niewielkim wymaganiom przestrzennym, stanowi atrakcyjne rozwiązanie dla miast, które borykają się z problemem ograniczonej przestrzeni zielonej.
