Szanowny panie Jarosławie,
W dość delikatnej piszę sprawie.
Chociaż krytyki pan nie znosi,
Jako satyryk chciałbym prosić,
By pan kampanii nie przerywał,
Choć czasem bywa uciążliwa.
Jestem naprawdę zawiedziony,
Że objazd został zakończony.
Bardzo żałuję, że pan zamilkł,
Że nie ma spotkań z wyborcami.
Smuci mnie brak inicjatywy.
Co teraz pocznę, nieszczęśliwy?
Pisać o pańskich wystąpieniach
Było dość łatwo. Bez wątpienia
Pana nie trzeba komentować,
Wystarczy słowa zacytować.
Mogłem aluzje czynić do nich
I wszystko miałem jak na dłoni.
Mogłem ze śmiechu boki zrywać,
A pan się teraz nie odzywa.
Jakże mi smutno! Brak widoków.
Coraz mniej gwiazd przy pańskim boku.
A ja bym chciał do dnia wyborów
Pańskie poczucie mieć humoru.
Dziś zbyt wysoką płacę cenę,
Brak mi tematów, tracę wenę,
Nie mam skąd czerpać śmiesznych wątków,
A miałem ubaw od początku.
Szanowny panie Jarosławie,
Proszę nie chować się w Warszawie.
Jakże brakuje mi osoby,
Co obiecuje nam dobrobyt.
Niech pan w wysiłkach nie ustaje,
By kraj przy panu stał się rajem,
Byśmy wierzyli bez frustracji,
Że Polska to wzór demokracji.
Niech pan ponownie w Polskę rusza,
Wożąc ze sobą Mateusza.
Niech pan dołączy dla efektu
Janusza, mistrza intelektu.
Gdy wygłaszacie swe mądrości,
Cały świat tego nam zazdrości.
Niech Adaś wciska zgrabne słówka,
Jak dobrze stoi mu złotówka.
Niech cały czas przemawia Ziobro,
Mówiąc jak dba o nasze dobro,
Bo gdy odezwie się pan Zbyszek,
Nic śmieszniejszego nie usłyszę.
Proszę, niech pan nie zwalnia tempa,
Jest jeszcze Suski, Sasin, Kempa.
Gdzie ukrył pan Macierewicza?
Mógłbym bez końca tak wyliczać.
Niech wam codziennie na ulicy
Owacje robią zwolennicy.
Szanowny panie Jarosławie!
Nie może pan mnie teraz zawieść.
Niech pan działaniem nas zaskoczy,
Aż ciemny lud otworzy oczy.
Potrzebny spotkań nowy grafik.
Bo kto tak bawić nas potrafi?
© MKWD (Muzyczny Kabaret Wojtka Dąbrowskiego)
