Jego próbki Wieńczysław Gliński dawał niejednokrotnie. Do historii przeszły m.in. dwie anegdoty z czasów ustroju słusznie minionego. W jednej, dotyczącej Stalina aktor wyraził opinię, że tak wielki człowiek zasługuje na to, aby poświęcić mu górę: na przykład przemianować Gie-wont na Stalin-wont. W innej, swoje półgodzinne spóźnienie do radia usprawiedliwiał tym, że śnił piękny sen o Stalinie.
Zadebiutował na scenie w wieku 12 lat. W czasie II wojny światowej był studentem podziemnego PIST-u. Został zaprzysiężony jako żołnierz Armii Krajowej. Podczas łapanki, został aresztowany przez Niemców i wywieziony na Majdanek. Po wojnie był aktorem teatrów m.in.: „Syrena” w Łodzi (1945) oraz warszawskich: Polskiego (1946-58), Komedii (1958-60), Polskiego (1960-63, 1966-83), Narodowego (1963-66, 1983-90). Był wykładowcą na wydziale estradowym PWST w Warszawie. Występował też kabaretach warszawskich.
Żył w trudnych czasach. Był aktorem wszechstronnym, amantem, obdarzonym przez naturę znakomitym wyglądem. Potrafił rozbawić publiczność i ją wzruszać. Grał na deskach teatrów: Polskiego, Kameralnego, Komedia i Narodowego. Wielką popularność przyniosły mu filmy: „Orzeł”, „Kanał”, „Echo” i cały szereg innych wybitnych ról.
Przez jednych był postrzegany jako kpiarz potrafiący drwić z reżimu, dla innych stał się twarzą przypisaną do ról, w które potrafił się wspaniale wcielić. Stał się ulubieńcem publiczności, postacią z pierwszych stron gazet. Był laureatem Złotej i pięciokrotnym Srebrnej Maski. Otrzymal tytuł Najpopularniejszego Aktora Polskiego Filmu.
Był jeden z najpopularniejszych powojennych aktorów. Jego sylwetkę przypomina jego córka Katarzyna Wasilewska w swojej książce „Wieńczysław Gliński - aktor, amant, tata”.
Autorka - z wykształcenia historyk sztuki, dziennikarka radiowa, komentatorka pielgrzymek papieskich, autorka słuchowisk w ciekawy sposób próbuje odpowiedzieć na pytanie - kim był jej ojciec? Pokazuje też otoczenie, w którym przebywał i żył. W książce czytelnik znajdzie smakowite anegdoty dotyczące jej ojca, a także znanych postaci ze środowiska aktorskiego m.in.: Barbary Krafftówny, Laury Łącz, Beaty Tyszkiewicz, Wiesława Michnikowskiego, Jana Kobuszewskiego, Daniela Olbrychskiego i innych.
Wieńczysław Gliński zapisał się trwale w historii polskiej kultury, teatru, filmu. Należy mu się nasza pamięć. Był znaczącym filarem kinematografii. Ciekawe było też jego życie, o którym wiele możemy dowiedzieć się z ww. książki.
Warto po nią sięgnąć, co gorąco polecam.