Jej prace od samego początku emanowały niepowtarzalnym klimatem, świadczyły o dużym potencjale twórczym. Kurator wystaw utrzymywał z nią stały kontakt śledząc drogę jej artystycznego rozwoju i proponując udziały w tematycznych wystawach zbiorowych organizowanych w galerii. Między innymi jej prace uświetniły jubileusze 15 i 20- lecia Galerii Ucznia.
Po zakończeniu studiów pani Barbara wystawiała prace w licznych galeriach np. w Galerii Katarzyny Napiórkowskiej, Teatrze Rampa, Teatrze Wielkim, Galerii K.E.N., Centrum Kultury Raszyn, Dom Sztuki na Ursynowie, Ośrodek Kultury Tychowo, Klub Osiedlowy Arbuzowa. Amatorsko interesuje się fotografią. Jest laureatką konkursu fotograficznego "Dni Ursynowa 2016"
W swojej twórczości autorka przejawia fascynację formą i walorami pejzażu. Obecna wystawa przedstawia obrzeża Warszawy, pola, łąki na których pasą się konie, wodne oczka, zagajniki, dalekie kominy Siekierek i mosty na Wiśle.
Ulubionym narzędziem pracy są pastele olejne. Ta dosyć młoda technika znana była w Japonii od 1920 roku , w Europie stała się popularna dopiero po II wojnie światowej. Uwielbiał ją Pabla Picasso i to dzięki jego zabiegom we Francji, w 1949 roku uruchomiono pierwsza wytwórnię kredek olejnych. Artystka w tej technice wypracowała swój indywidualny bardzo rozpoznawalny styl. Rysuje w plenerze na dużych, kolorowych kartonach, nasycając je silnie kolorystycznie, pełną dynamiki kreską. Obrazy są rozwirowane gąszczem drobnych linii, którymi buduje struktury: chmury, łany zbóż, konstrukcje mostów, płatki i liście kwiatów, rozedrganą powierzchni wody. Dodatkowo nakładanie się kresek powoduje wzajemne mieszanie kolorów, tworzenie nowych odcieni i barw, obrazy są mocne i wyraziste.