Powszechnie wiadomo, że pozytywne nastawienie do życia ma kapitalny wpływ na zdrowie. Spotkania towarzyskie, zajęcia kulturalne i sportowe, wszelkiego rodzaju pasje, którym można oddawać się nawet do późnych lat są dla seniorów zbawienne. Zresztą są dobre w każdym wieku. Praktykowane od najmłodszych lat kształtują zdrowe nawyki, które procentują przez resztę życia.
Starsi mieszkańcy Warszawy mogą spotykać się w dzielnicowych ośrodkach kultury, uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych takich jak: lekcje tańca, zajęcia plastyczne, wspólne zwiedzanie muzeów, wyjście do kin i teatrów etc. Mogą brać udział w grach zespołowych, korzystać z różnych form aktywności fizycznej. W wielu obiektach sportowych wyznaczono godziny, w których seniorzy mogą bezpłatnie lub za niewielką opłatą korzystać z sal gimnastycznych, basenów, urządzeń do rekreacji i wypoczynku. Często widuję grupy seniorów i seniorek dość licznie wypełniających tego rodzaju obiekty. To jednak dotyczy głównie obiektów w stolicy. Prawdę mówiąc, nie wiem jak wygląda to w innych miejscowościach, zwłaszcza tych mniejszych.
Co mnie uderzyło w rozmowach z seniorami, to fakt, że nie do wszystkich docierają informacje o ofertach i propozycjach, z których mogliby korzystać. To trochę dziwne w dobie łatwego dostępu do informacji. Dzieje się tak, bo nie wszyscy starsi obywatele potrafią samodzielnie korzystać z Internetu. A to właśnie, na stronach internetowych urzędów i innych instytucji znajdują się informacje i aktualności przeznaczone dla seniorów. Ludzie pozbawieni dostępu do komputera są pozbawieni ważnych informacji.
Wesołe jest życie staruszka… – śpiewał Wiesław Michnikowski w niezapomnianym Kabarecie Starszych Panów. Wprawdzie życie to nie kabaret, ale czasem na pewno może być weselsze. A to za sprawą przeznaczonych dlań programów, ulg, ułatwień ze strony organizacji, instytucji i przyjaznego otoczenia, pozwalającego nie tylko na zasłużony odpoczynek, ale na aktywne życie. Niezwykle pomocne, a właściwie niezbędne jest, by seniorzy nie byli skazani na samotność. Liczne przykłady dowodzą, że ludzie uczestniczący w życiu społecznym są zdrowsi i dłużej zachowują sprawność umysłową. W oczywisty sposób, nie wymagają pomocy państwa i nie obciążają system opieki zdrowotnej i tak nadwerężonego i przeciążonego z powodu pandemii. Jest jasne dla każdego, że lepiej jest zapobiegać niż leczyć. Dotyczy to seniorów w sposób szczególny, którym lepiej pomagać utrzymywać dobrą kondycję, na ile to możliwe. Każdy z nas albo już jest, albo kiedyś będzie seniorem, stąd zrozumienie dla potrzeb ludzi mających już młode lata za sobą. Z każdym rokiem jest ono coraz większe, choć trzeba przyznać, że nie zawsze tak było.
Seniorom należy się szczególne traktowanie. Nie chodzi jedynie o szacunek z racji ich wieku, doświadczeń, etc., ale o zrozumienie dla ich potrzeb. A tych jest wiele - od prozaicznych, a mimo to niezwykle ważnych jak ułatwienia komunikacyjne m.in. uwzględnienie faktu, że osobie starszej trudno jest wejść do urzędu na wysokie piętro bez windy np. do przychodni i innych instytucji publicznych po instrumenty w polityce społecznej stymulujące seniorów do działania, do nauki, do podejmowania pracy zawodowej.
Niedawno, bo 14. listopada obchodziliśmy Ogólnopolski Dzień Seniora. To dobra okazja do przypomnienia o potrzebach seniorów. Nie wystarczy sam kwiatek, czy dyplom okolicznościowy. Na szczęście jest coraz więcej inicjatyw, które wychodzą naprzeciw potrzebom ludzi którzy osiągnęli już wiek senioralny. Obchody Dnia Seniora zwracają uwagę na rolę jaką pełnią oni w społeczeństwie.
Wciąż istnieje wiele szkodliwych stereotypów dotyczących starości. Jednym z nich jest przekonanie, że ludzie starsi są balastem dla budżetu, dla gospodarki, etc. Trzeba się przeciwstawiać podobnym opiniom. Żeby robić to skutecznie trzeba popularyzować wiedzę o tym jak wydłużyć aktywność obywateli. Jest to niezwykle ważne zagadnienie w obliczu starzenia się społeczeństwa. Tu otwiera się wiele możliwości ze strony elit rządzących, samorządów, organizacji pozarządowych. Cenne są wszelkie inicjatywy oddolne. Zrobiono już wiele w tym temacie. Istniejące już wiele regulacji prawnych, które pomagają seniorom. Zmienia się (na korzyść) nasz stosunek do ludzi starszych. Jesień życia jest postrzegana jak kolejny etap, przez który można przejść godnie, z korzyścią dla seniorów, jak też dla reszty społeczeństwa. Istnieją Uniwersytety Trzeciego Wieku, Kluby Seniora, gdzie ludzie starsi mogą znaleźć wiele ciekawych propozycji. Profilaktyka dedykowana Seniorom i wszelka możliwa aktywizacja to środki mające zapewnić dobrego samopoczucie oraz pozwolić na jak najdłuższe samodzielne życie. Nie każdy senior jest na tyle sprawny, aby korzystać w pełni z dostępnej oferty. Są wśród nas osoby schorowane, potrzebujące pomocy. Trzeba pomagać ludziom z niepełnosprawnym i z ograniczeniami. Chronić ich przed wykluczeniem społecznym. Nie wolno o nich zapominać. Miarą człowieczeństwa jest stosunek do osób słabszych. W naszej kulturze jest to oczywiste dla większości obywateli, wciąż jednak jest wiele rzeczy, które można poprawić.
Reasumując, rozwijajmy swoje zainteresowania, nie bacząc na wiek. Dbajmy o swoją kondycję nie tylko za młodu ale też w jesieni życia. Pamiętajmy, że odpowiedni tryb życia to sprawdzony środek poprawiający zdrowie skuteczniej niż przysłowiowa tabletka. Dbajmy o kondycję fizyczną oraz psychiczną, udzielajmy się społecznie, rozwijajmy zainteresowania, realizujmy najbardziej „odlotowe” marzenia i pasje, a będziemy mogli zaśpiewać – wesołe jest życie staruszka...
