W pewnym szpitalu w San Escobarze
W niejaki popłoch wpadli lekarze.
Przygotowani nie byli na to,
Żeby ich zrugał sam ordynator.
Na nic, panowie, wasze wykręty,
Kłopot nam sprawia oddział zamknięty.
Sprawy wymknęły się spod kontroli,
Muszę was za to dziś… ciut przeszkolić.
Nie owijajmy tego w bawełnę,
W domu wariatów sale są pełne,
Lecz powiem krótko i bez ogródek:
Wasze metody są psu na budę.
To się, panowie, nie mieści w pale,
Co się wyrabia na tym oddziale.
Dziś pierwsze skrzypce grają pacjenci,
Co w ciężkim stanie byli przyjęci.
Ktoś z nas, panowie, popełnił błąd.
Oni zdołali powołać rząd!
Jeden wygrażał: Ja wam pokażę!
Jestem ministrem w San Escobarze.
Potem się chwalił pod dobrą datą,
Jaki to w NATO jest dyplomatą.
Drugi z nich, karzeł, chwalił się w barze:
Będę cesarzem w San Escobarze!
A jak znam życie, dotrzyma słowa
I wkrótce będzie się koronować.
Inny się chwali, chyba na kacu,
Że w prezydenckim mieszka pałacu.
Kupa wariatów, sami widzicie,
Albo oszołom albo Zbawiciel.
Pacjent co leży pod chloroformem,
Ma przeprowadzić nową reformę.
To proszę panów, poważna sprawa,
Nieuk się bierze za zmianę prawa.
Inny się zabrał za reportaże
Dla telewizji w San Escobarze,
Reszta przeżywa chwile doniosłe,
Ten senatorem jest, a ten posłem.
Młokos co zwykłym był aptekarzem,
Stał się rzecznikiem w San Escobarze,
I chociaż same plecie androny,
Dziś w ministerstwie działa obrony.
Co mamy robić? Nic nie poradzę,
Każdy z pacjentów chce zdobyć władzę,
Mieć własne księstwo, choćby emirat,
Licząc na pomoc innego świra.
Lecz zanim wszystko zniszczą w tym kraju,
Lepiej zbadajmy czy są na haju?
Jestem od skrajnych wniosków daleki,
Lecz może biorą zbyt mocne leki?
Świat wstrzymał oddech. W San Escobarze
Czeka na dalszy rozwój wydarzeń.
Lecz skoro tylu tu mężów stanu,
Wkrótce zabraknąć może kaftanów.
© MKWD (Muzyczny Kabaret Wojtka Dąbrowskiego)
Także na facebooku
