Gdy Rosjanie opuścili Warszawę, świątynia przez pewien czas stała pusta, a w 1920 roku trafiła pod opiekę Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Została rekonsekrowana i stała się wojskowym kościołem luterańskim. W latach trzydziestych charakterystyczne cebulaste cerkwie zostały zlikwidowane, a całą świątynię przebudowano w stylu zachodnim. Zniszczony w czasie II wojny kościół odbudowano z inicjatywy i według projektu Teodora Burschego. Od 1950 roku jest tu cywilna parafia ewangelicko-augsburska, którą wyposażono paramentami z kościołów Dolnego Śląska. Od pięciu lat przed wejściem stoi Brama Jubileuszowa, upamiętniająca 500-lecie Reformacji.
Fot. Hanna Dzielińska
