Malarstwo Grażyny Kilanowicz-Bareckiej to próba znalezienia właściwej formy dla towarzyszących jej emocji. Artystka wyraża je poprzez dekoracyjne formy, nawiązujące do antycznych dekoracji architektonicznych. Innym razem nadaje obrazom określoną treść. Fabuła miesza się z abstrakcją. Proste geometryczne formy stykają się z symbolicznym przedstawieniem domów, drzew, ludzi, łabędzi, odrealnionymi, ale rozpoznawalnymi fragmentami miasteczka.
Profesjonalne przygotowanie artystki i konserwatorska znajomość technik malarskich pozwala jej na uzyskiwanie interesujących faktur oraz subtelnych zestawień barw. Wykorzystuje fragmenty tkanin, których sploty nabierają w obrazach nowego znaczenia.
Grażyna Kilanowicz-Barecka tworzy swój świat, do którego zaprasza widza. Pozostawia mu swobodę interpretacji tego, co widzi. Nie wymusza na oglądającym przyjęcia określonej narracji. Pozostawia mu możliwość tworzenia własnej oceny. Delikatnie naprowadza na swój tok myślenia w dołączonej do obrazów poezji.
Twórczość autorki to rodzaj nieskończonej inspiracji. Każdy znajdzie tu możliwość dopowiedzenia czegoś od siebie, każdy może postawić swoją kropkę nad „i”.
– Poprzez malarstwo opisuję mój aktualny stan świadomości. Wydobywam z głębin wyobraźni coś, co jeszcze nie istnieje, lecz nabiera realnego kształtu na płaszczyźnie, i z obrazu na obraz kieruje ku nowym odkryciom - pisze w katalogu towarzyszącym wystawie autorka.
Znaczenie symboli, transcendencja, duchowy wymiar świata zawsze były moimi fascynacjami. Uważam, że poszukiwanie nowych znaczeń i jakości jest celem samym w sobie i taką obrałam drogę artystyczną. Dlatego nigdy nie wiem, w jakim kierunku rozwinie się moje malarstwo. Błądzenie po meandrach abstrakcji, chwilowe odejście do form przedstawiających i ponowne eksplorowanie form abstrakcyjnych, lecz już w innej odsłonie, stanowią o jego sensie nadając kształt różnym cyklom - wyjaśnia Grażyna Kilanowicz-Barecka
Jest ona absolwentką Wydziału Konserwacji Malarstwa Sztalugowego, Ściennego i Rzeźby Polichromowanej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1980 roku otrzymała dyplom z wyróżnieniem w pracowni profesora Juliusza Bursze. Po studiach kopiowała obrazy starych mistrzów, malowała portrety, miała okres fascynacji malarstwem fantastycznym i ezoterycznym. W połowie lat 90. zaczęła malować obrazy abstrakcyjne i pisać wiersze. Jest malarką poszukującą i eksperymentującą. Należy do grup twórczych PositiveArt, Asocjacja 28/30 oraz do Sekcji Malarstwa Okręgu Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków. Miała kilkanaście wystaw indywidualnych, bierze udział w wystawach zbiorowych i plenerach malarskich. Odznaczona odznaką honorową Zasłużony Dla Kultury Polskiej.
Wystawa czynna do 23 kwietnia. Galeria Lufcik, Ul. Mazowiecka 11A.
