Serwis korzysta z plików cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę, że będą one umieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo zmienić ustawienia dotyczące plików cookies w swojej przeglądarce.

Dowiedz się więcej o ciasteczkach cookie klikając tutaj

Ratusze Warszawy – Śródmieście (X)

26-09-2018 23:20 | Autor: Prof. dr hab. Lech Królikowski
Centralna część współczesnej Warszawy została uformowana wokół skrzyżowania dwóch głównych arterii Warszawy o kierunku północ-południe (ul. Marszałkowska) i wschód-zachód (Al. Jerozolimskie), wytyczonych i uformowanych na przełomie XVIII i XIX wieku. Arterie te, na podobieństwo starożytnych cardo i decumanus, wyznaczyły nowe centrum Warszawy „mimośrodowo” od centrum historycznego, tj. Starego Miasta.

Warszawa, w przeciwieństwie do większości miast europejskich, nie rozwijała się wokół swego rdzenia, czyli historycznego centrum, ale w znacznej odległości od niego. Wkrótce, bo w połowie XIX wieku, siłą napędową tego rozwoju stała się Kolej Warszawsko-Wiedeńska, której krańcowa stacja została wybudowana przy skrzyżowaniu Alei Jerozolimskich z ulicą Marszałkowską. Warszawa posiadała w tym czasie okazały ratusz przy Placu Teatralnym, nie było więc powodu do wznoszenia nowego. Stan taki trwał do końca II wojny światowej, gdy zniszczeniu uległ ratusz ogólnomiejski. Po II wojnie, z chwilą wprowadzenia podziału miasta na dzielnice w 1950 r., centralna część miasta została wydzielona jako Śródmieście i pomimo wielu dalszych przekształceń administracyjnych – jako Śródmieście pozostała. Od 1990 r. siedzibą samorządowych władz Śródmieścia jest wolno stojący budynek przy ul. Nowogrodzkiej 43. W 2016 r. na terenie Śródmieścia mieszkało 119.5 tys. osób.

Budynek przy Nowogrodzkiej 43 jest budynkiem administracyjnym wzniesionym w końcu XIX w. przez Rosjan dla potrzeb żandarmerii i „ochrany”. Zlokalizowany opodal Dworca Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, miał dogodne położenie ze względu na charakter zlokalizowanego w nim carskiego aparatu represji. Projektantem budynku był Piotr Aleksander Fedders (na tablicy informacyjnej podano: Waldemar Fedders).

Zasadnicza przebudowa wnętrz gmachu miała miejsce w latach 1992-1994 według projektu zespołu architektów JEMS (Jerzy Szczepanik-Dzikowski, Olgierd Jagiełło, Maciej Miłobęcki, współpraca Janusz Wróbel). Specjaliści oceniają, że przebudowa ta jest jednym z lepszych przykładów wkomponowania nowego wnętrza do historycznej budowli.

Pytany przez autora niniejszego tekstu (pismem z 6 marca 2014 r.) ówczesny burmistrz Śródmieścia o podstawowe parametry budynku (powierzchnia, kubatura itd.), nie odpowiedział (w przeciwieństwie do pozostałych 17 burmistrzów). Jego rzecznik prasowy stwierdził natomiast, iż informacje na ten temat znajdują się w: Archiwum Urzędu m. st. Warszawy, ul. Wierzbowa 9/11, Archiwum Państwowym m. st. Warszawy, ul. Krzywe Koło 7/9, Archiwum Biura Odbudowy Stolicy w Archiwum Państwowym m. st. Warszawy, ul Krzywe Koło 7, Archiwum Główne Akt Dawnych, ul. Długa 7, Archiwum Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, ul. Nowy Świat 18/20.

Takie czasy!

Adres: Urząd Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy, ul . Nowogrodzka 43; 00-691 Warszawa.

Według informacji z 2 września 2016 r. w Urzędzie Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy zatrudnionych było 301 osób na 300,25 etatach. Statystycznie na jeden etat w urzędzie przypada w Śródmieściu 398,0 mieszkańców.

(Średnia dla wszystkich dzielnic Warszawy wynosi 438 mieszkańców/1 etat)

Wróć