W październiku 1864 r. – a więc w „epoce” Berga – Leopold Kronenberg uzyskał koncesję na budowę linii kolejowej z Warszawy do Terespola. Prace budowlane ruszyły na wiosnę 1865 r. Uroczyste otwarcie całej linii miało miejsce 17 września 1867 r. Po wybudowaniu w 1871 r. połączenia kolejowego Terespola z Brześciem, Warszawa uzyskała połączenie przez Baranowicze i Mińsk (Białoruski) z Moskwą, a przez Kijów z Odessą. Pomijając ogromne znaczenie nowej linii dla handlu i rozwoju przemysłu w Królestwie, miała ona niebywałe wręcz znaczenie militarne, albowiem łączyła twierdzę Brześć z twierdzą Warszawa oraz umożliwiała transport wojsk z głębi Imperium do „Przywiślańskiego Kraju”. Dla uczczenia Fiodora Berga, w czasach „panowania” którego uruchomiono tę ważną trasę, parowóz z numerem „1” nazwano Friedrich Rembert. Natomiast pierwszą stację za Warszawą, a w zasadzie przystanek w lesie, nazwano Rembertowem. Niebawem (1888 r.) piaszczysty i częściowo podmokły teren z rzadka porośnięty sosnowym lasem, leżący po północnej stronie linii kolejowej Warszawa-Terespol, przeznaczony został na jeden z ośmiu największych w Imperium Rosyjskim poligonów wojskowych. Stacja stała się zalążkiem osady nazywanej „Poligonnyj Gorodok”, a później Rembertowem. Warto zauważyć, iż na „Mapie Królestwa Polskiego …” Marcelego Gotza z 1881 r. Rembertów jeszcze nie występuje, pomimo, że istniał tam już przystanek kolejowy, co w tamtych czasach było nadzwyczajną rzadkością.
W sierpniu 1920 r. do skraju rembertowskiego poligonu dotarły wojska bolszewików, a śladem tamtych wydarzeń był niewielki cmentarz wojenny, istniejący do ok. 1970 r. przy głównej bramie wiodącej na teren poligonu. W okresie międzywojennym, początkowo na bazie porosyjskich budynków przy poligonie, a następnie wzniesionych już przez Polaków, w Rembertowie w różnym czasie funkcjonowały: Wojenna Szkoła Sztabu Generalnego, Szkoła Aplikacyjna Oficerów Piechoty i Oficerska Szkoła Artylerii. W willi przy ówczesnej Al. J. Piłsudskiego (dziś al. Gen. A. Chruściela) mieszkał przebywający w Polsce w latach 1920 - 1921 Charles de Gaulle. Szkoły oficerskie zmieniły wówczas oblicze miasteczka. Po sąsiedzku z poligonem powstały osiedla oficerskie. Poligon, oddalony od stacji PKP o ok. 1,5 km, połączony został z koleją linią wąskotorówki, która biegła środkiem obecnej al. Gen. A. Chruściela. W 1919 r. powstały Zakłady Amunicyjne Pocisk Sp. Akc., z siedzibą przy ul. Mińskiej, a następnie także w Rembertowie. W czasie wojny Niemcy zorganizowali tu stalag 333 (wrzesień 1941-lipiec 1944), a następnie obóz pracy przymusowej (lipiec 1944-październik 1944), a Sowieci – obóz dla żołnierzy AK i NSZ, rozbity w maju 1845 r. przez AK
W 1957 r., na mocy rozporządzenia Rady Ministrów do Warszawy włączono 1896 ha z powiatu wołomińskiego, w tym miasto Rembertów i dawną wieś Kawęczyn. Z kolei 30 listopada 1959 r., gdy kolejny raz zreorganizowano podział terytorialny stolicy, Rembertów wszedł w skład dzielnicy Praga Południe. W jej składzie był do 1994 r., gdy w wyniku zmiany ustawy warszawskiej stał się samodzielną gminą. Władze osiedla Rembertów do 1994 r. były tożsame z władzami dzielnicy, a później dzielnicy-gminy Warszawa Praga Południe. Siedzibą był budynek przy ul. Mycielskiego na Grochowie. Władze utworzonej w 1994 r. gminy Warszawa-Rembertów miały – w latach 1994-1997 – siedzibę w budynku południowo-praskiego ratusza przy ul. Grochowskiej 274. Od 1997 do 2000 r. siedzibą był szkolny budynek przy ul. Sztandarów 2 w Rembertowie. Od 2000 r. siedzibą samorządowych władz dzielnicy Rembertów jest ratusz przy al. Gen. A. Chruściela 28. Autorem projektu ratusza jest mgr inż. arch. Adam Skrzypek. Pozwolenie na jego budowę wydane zostało 17 października 1996 r. Powierzchnia zabudowy wynosi 1 121 m2, powierzchnia użytkowa ogółem 5 129 m2, a kubatura 20 964 m3.
Obecnie (2016 r.) na terenie Rembertowa mieszka 23,9 tys. osób.
Adres: Urząd Dzielnicy Rembertów m.st. Warszawy, al. Gen. A. Chruściela 28, 04-401 Warszawa.
Według informacji z 2 września 2016 r. w Urzędzie Dzielnicy Rembertów m.st. Warszawy zatrudnionych było 126 osób na 125,25 etatach. Statystycznie na jeden etat w urzędzie przypada w Rembertowie 190,8 mieszkańców.
(Średnia dla wszystkich dzielnic Warszawy wynosi 438 mieszkańców/1 etat)
