Serwis korzysta z plików cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę, że będą one umieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo zmienić ustawienia dotyczące plików cookies w swojej przeglądarce.

Dowiedz się więcej o ciasteczkach cookie klikając tutaj

Myśli zebrane o narodzie wybranym

21-02-2018 21:35 | Autor: Tadeusz Porębski
Żydzi to nacja bardzo lubiana, by nie powiedzieć – uwielbiana na całym świecie. Wszędzie ich szanują i bardzo poważają. Może dlatego w każdym kraju, jak świat długi i szeroki, ambasady Izraela otoczone są betonowymi zaporami, drutem kolczastym i uzbrojoną po zęby ochroną.

Chyba wynika to nie tylko z troski o bezpieczeństwo narodu powszechnie uwielbianego i wybranego przez Boga, ale i z tego, iż Żydzi po II wojnie światowej wypracowali sobie status gatunku chronionego. Jak, nie przymierzając, lwy, śnieżne pantery czy misie koala. Dworowanie więc z żydostwa uważane jest za zachowanie niepoprawne towarzysko, niczym puszczenie bąka w salonie. Niekiedy nawet za objaw antysemityzmu.

Można bezkarnie dworować z Francuzów, nazywając ich żabojadami, Włochów zaś makaroniarzami, Rosjan kacapami, a Azjatów żółtkami, ale rzuć no człowieku w przestrzeń słowo Mosiek lub Żydek to z miejsca jesteś podejrzany o antysemityzm. A przecież w literaturze narodowej imć Onufry Zagłoba pytał karczmarza: "Parchu, a pan jest w domu?". Bo tak wówczas określano Żyda. W dawnych czasach Żyd był także gudłajem bądź jewrejem.

Jak bolesne może być obrażanie Żydów, przekonało się wielu, m. in. John Galliano, słynny brytyjski projektant mody, twórca nowatorskich projektów inspirowanych motywami historycznymi, takich jak na przykład „Kolekcja Dickensowska”. Niebywale utalentowany Galliano to nie jakiś tam byle przeciętniak w świecie mody. W 2001 r. królowa Elżbieta II uhonorowała go Orderem Imperium Brytyjskiego, a w latach 1987, 1994, 1995 i 1997 został ex aequo z Alexandrem McQueenem uznany za projektanta roku. Wystarczyła jednak jedna antysemicka wypowiedź rzucona publicznie w stanie upojenia alkoholowego w jednej z paryskich knajp, by wschodzące bóstwo znikło ze światowych wybiegów. Chistian Dior natychmiast wyrzucił Galliano z roboty z wilczym biletem, zaś aktorka Natalie Portman demonstracyjnie podeptała wykonaną przez Galliano kreację, w której miała wystąpić na oscarowej gali.

Podstawowym źródłem pisanym dla wczesnej historii Żydów jest Biblia, która określa ich jako naród wybrany przez Boga Jahwe. Żydzi przez całe wieki nie mogli znaleźć własnego miejsca na świecie. Naród ten do dzisiaj nie został do końca zaakceptowany w niektórych środowiskach. Przypuszczalnie powodem jest to, że Żydzi mają wciąż trudności z asymilacją wśród mieszkańcami kraju, w którym żyją, choć stale powiększa się rzesza Żydów zasymilowanych.

Na początku II wieku n.e. Żydzi zostali wygnani z Palestyny, a Rzymianie wymordowali znaczną część tego wybranego narodu. Od tamtej pory datuje się diaspora, czyli rozproszenie po świecie. W średniowieczu Żydów gromiono i represjonowano właściwie w każdym kraju dawnej Europy. O dziwo, poza Polską, gdzie statutem kaliskim król Kazimierz uregulował w 1264 r. prawa mieszkańców pochodzenia żydowskiego. Nie wszyscy wiedzą, że władca zwany Wielkim zapisał się w historii Polski nie tylko jako ten, który zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną, lecz także jako dobroczyńca Żydów.

Od lat głowię się, co jest powodem, że Żydzi byli przez wieki gromieni i stanowili obiekt nienawiści rdzennych mieszkańców krajów, w których się osiedlali. Niby żaden inny naród tyle nie wycierpiał, ale dlaczego największymi męczennikami są właśnie Żydzi? Na to pytanie próbuje odpowiedzieć prof. Feliks Koneczny, zmarły w 1949 r. zupełnie zapomniany wybitny polski historyk i filozof historii. W swoich pracach naukowych prof. Koneczny wyróżnił kilkadziesiąt cywilizacji historycznych, z których siedem istnieje współcześnie: arabska, bizantyjska, bramińska, chińska, łacińska, turańska i żydowska. Według niego, cywilizacje różnią się między sobą w trójprawie (prawo majątkowe, rodzinne i spadkowe) oraz w pojmowaniu tak zwanego pięciomianu bytu: zdrowia, bogactwa, dobra, prawdy oraz piękna. Najwięcej różnic dostrzega Koneczny w sferze etyki.

Jego opracowanie "Cywilizacja żydowska", wydane w 2001 r. przez Fundację Pomocy "Antyk", liczy 409 stron zapełnionych bardzo drobnym drukiem. Zostało napisane przed wybuchem II wojny światowej, a uzupełniane do 1943 r. Opracowanie nie jest pozycją aktualną, ponieważ nie zostało doprowadzone do dnia dzisiejszego. Prof. Koneczny zwraca m. in. uwagę na to, że w Starym Testamencie można łatwo dostrzec walkę z nieuchwytnym prądem nieortodoksyjnym, czyli z monolatrią – skłonnością do uważania Boga nie za Pana Wszechświata i Ojca wszystkich narodów, lecz za boga plemiennego opiekującego się wyłącznie Żydami. Profesor wielokrotnie podkreśla, że "nie tylko chrześcijaństwo, lecz także judaizm, włącznie z Talmudem, wywodzą się ze Starego Testamentu". Jego zdaniem, kwestia żydowska wśród narodów nie jest rasową, ani wyznaniową. Żydostwo to sprawa osobnej cywilizacji, czyli odrębnej metody życia zbiorowego. Żydzi posiadają własną cywilizację i w tym właśnie tkwi rozległość zagadnienia. Jedna z uwag wstępnych, napisanych przez Feliksa Konecznego w listopadzie 1945 r., brzmi: "Rozczaruje się ten, kto przystąpi do lektury z nadzieją, że będzie tu mowa o wszystkim, co żydostwa tyczy. Znajdzie luk aż nazbyt, albowiem książka moja nie traktuje o żydostwie w ogóle, lecz o cywilizacji żydowskiej".

Mimo to po przeczytaniu tego dzieła wiedza o narodzie wybranym znacznie się powiększa. Kilka cytatów, które uznałem za wyjątkowo ciekawe: "O prawie familijnym, a zwłaszcza małżeńskim tudzież o położeniu kobiety informuje czwarta księga Szulchan – Aruch (we współczesnym judaizmie podstawowy kodeks prawa żydowskiego halachy). Zawrzeć małżeństwo, by rozmnożyć ród, jest dla każdego Izraelity obowiązkiem nieuchronnym! Obowiązek ten zaczyna się z 18 rokiem życia. Kto jest bez żony, nie ma błogosławieństwa i jest poza prawem, a nawet nie zasługuje nosić miana człowieka. Ten, kto się żeni, temu będą odpuszczone grzechy... Nie jest też żona równa mężowi, bo tylko on ma prawo dać jej rozwód. Ona zaś może odejść od niego w takim tylko razie, jeśli była mu poślubiona przez rodziców w dobie swej nieletności". Tyle o małżeństwie i pozycji kobiet w cywilizacji żydowskiej.

Mesjanizm to charakterystyczna cecha Żydów. "Nie starożytność, nie monolatria, ani nie sakralizm wyróżniają żydostwo od całego świata, lecz wybraństwo i mesjanizm. Te cechy posiada wyłącznie Żyd. Stąd wieczność Izraela uważa za wynik woli bożej; on jeden został do tego wybrany przez Boga i on sam tylko jest uważany przez Boga za człowieka wybranego. Inni są w sam raz za podnóżek dla niego. Stąd ta pycha".

O relacjach Żydów z chrześcijanami: "Zajrzyjmy do Talmudu ( jedna z podstawowych ksiąg judaizmu zawierająca komentarz do biblijnej Tory). Pierwszeństwo daję ks. prof. Romanowi Archutowskiemu, który zwrócił uwagę na pewne teksty Talmudu nienawistne względem chrześcijan. Dużo miejsc usunęli sami Żydzi odkąd chrześcijanie zaczęli Talmud czytać i kontrolować... Kto nie jest Żydem, nie jest w ogóle człowiekiem, lecz bydlakiem. Nie darmo wołają do Jehowy w wieczór pierwszego dnia Paschy: Wylej swój gniew na ludy, które Cię nie uznają i na królestwa, które nie wzywają Twojego imienia".

Strona 202 "Cywilizacji żydowskiej": Wywyższony Talmud wyraża się zaś o chrześcijaństwie w taki sposób, iż nieporozumienie musi stać się nieuchronnym. Inwektywy przeciw kultowi religijnemu chrześcijan zajmują aż siedem stron druku... Goje są w Talmudzie sodomitami, powiedziano o nich wyraźnie: "Wy nazywacie się ludźmi, goim zaś nie nazywają się ludźmi. Izraelicie nie przystoi, by służyły mu zwierzęta we własnej postaci, lecz zwierzęta w postaci ludzkiej... Psa należy więcej szanować niż nocri... Nasienie goja uważa się za nasienie zwierzęce".

I na koniec uwaga pod adresem tych, którzy bezgranicznie wierzą w dobrą wolę Żydów w sprawach dotyczących relacji Polska – Izrael. Chodzi o to, żeby nie brać mnie za antysemitę, bo przytaczam jedynie wersy z Talmudu, wystrzegając się własnych komentarzy. Po przeczytaniu "Cywilizacji żydowskiej" doszedłem wszakże do wniosku, że ten trwający od lat wściekły atak na Polskę ze strony wpływowych środowisk żydowskich wcale nie jest pochodną II wojny światowej – Holokaustu, Auschwitz, Treblinki, a potem Jedwabnego, Kielc i kilku innych aktów antysemityzmu po 1945 r. Polska uważana jest za kraj ultrakatolicki i chyba tu tkwi źródło antypolonizmu w Izraelu.

Wróć